<br>
@#14:راز این آزمایش، انتخاب آن بخش از بادکنک است که مولکول های لاستیک تحت کمترین کشش می باشد.
<br>
وقتی نوک سیخ به انتهای بادکنک وارد می شود، بدون ترکاندن آن، از بادکنک عبور می کند. اگر جنس لاستیکی بادکنک را زیر میکروسکوپ مشاهده کنید، زنجیره
<br>
ها و رشته های مولکولی فراوانی را مشاهده خواهید کـرد که به آن پلیمر می گویند که قابلیت ارتجاعی این زنجیره های پـلیمری باعث کش آمـدن لاستیـک بـادکنک
<br>
می شود. دمیدن در بادکنک باعث ارتجاع یافتن این زنجیره هامی شود. حتی قبل از رسم نقاط هم متوجه می شوید که قسمت میانی بادکنک بیشتر از دو طرف
<br>
آن کشیده می شود. حتما باید همان نقطه ای را سوراخ کنید که بادکنک کمتر از هـمه منبسط شده است. زنجیره های طولانی مولکول ها، در اطراف سیخ کشیده
<br>
می شوند و از خـارج شدن نـاگهانی هـوای داخـل بادکنک جلو گیری می کنند. اگر از یک سیخ نامناسب استفاده کنید یا به سر سیخ روغن نزنید، بادکنک میترکد.
<br>
زمانیکه سیخ را بیرون می کشید، درمی یابید که هوا از میان منافذ زنجیره های پلیمری که بینشان فاصله افتاده است خارج می شود.#@
<br>