سیستم بینایی ما طوری تنظیم شده است که ما بتوانیم در محیطی سه بعدی و سرشار از نور، سایه، رنگ، بافت و اشیاء و اشکالی متنوع و متعدد در فواصل دور و نزدیک "ببینیم". بسیاری از ما بدون توجه به اینکه ایجاد تصویری صحیح از جهان اطراف ما برای سیستم بینایی و مغز چه عملیات پیچیده ای به همراه دارد، دیدن را امری ساده و پیش پا افتاده تلقی میکنیم.
در واقع درک ما از جهان، بر اساس ترجمه اطلاعات بصری توسط مغز شکل میگیرد و این ترجمه، گاه به خطای باصره منجر میشود. به این ترتیب که ذهن ما نسبت به اطلاعات رسیده منفعل نیست و برای ترجمه این اطلاعات بسیار مبتکرانه عمل کرده و در نتیجه هر از گاهی اطلاعات وارده را به شکلی نامتعارف معنا میکند.
انواع خطاهای چشمی
خطای باصره فیزیکی:
در این حالت، این تصویر وهمی قبل از اینکه نور وارد چشم شما شده و به عباری توسط شخص دیده شود، به وجود آمده است. رنگین کمان، سراب و شکسته دیده شدن یک نی در لیوان آب و حتی انعکاس تصویر اشیاء در آینه، از آن جمله اند.
خطاهای باصره فیزیولوژیک:
این خطاها، به دلیل عملکرد مکانیزمهای سطحی فیزیولوژی بینایی رخ میدهند که تصاویر طراحی شده مانند جدول هرمن (Hermann Grid ) از آن جمله اند.
خطاهای شناختی:
خطاهای باصره ای که نیازمند دانش کافی نسبت به جهان واقعی هستند، برای مثال میتوان به مکعب نکر (Necker Cube) اشاره کرد . ابهام، تناقض و اعوجاج از مواردی هستند که درک ما از یک تصویر را دچار انحراف کرده موجب خطای باصره میشوند و بسیاری از این خطاها، در اثر وجود بیش از یک مورد از این دلایل ایجاد میشوند.
منبع