نام کاربر
رمز ورود
برو انصراف
         0
مبینا عظیم بیک: بازی کردن در طبیعت چه اهمیتی دارد؟ یکشنبه 12 بهمن 1399 [10:58]
چرا در طبیعت بودن مهم است؟

1

۱. طبیعت تندرستی را بهبود می‌بخشد.
هنگامی‌که گرمای آفتاب را حس می‌کنیم و وزش باد را میان خش‌خش برگ‌ها می‌شنویم، به‌طور حسّی می‌دانیم قدم زدن در بوستان حال‌مان را بهتر می‌کند.پژوهش‌ها ثابت کرده‌است که کودکان برای رشد متعادل و سلامت، به‌طور روزانه به طبیعت نیاز دارند. طبیعت اضطراب زندگی را کاهش می‌دهد و به کودک در کنار آمدن با گوناگونی محیط پیرامونش کمک می‌کند. رنگ‌ها، احساس آرامش و فضای آرام طبیعت، تپش قلب را کاهش می‌دهند و بر روی عاطفه‌ی کودک مؤثر هستند. کودکان هرچه بیش‌تر در طبیعت باشند، سود بیش‌تری خواهند برد.

۲. طبیعت به کودکان در دوست‌یابی کمک می‌کند.
کودکان به دوست نیاز دارند. در جهان کنونی که پیوسته در حال دگرگونی است و بهره‌مندی از دنیای مجازی رو به افزایش است، توانایی دوست‌یابی و بهبود مهارت‌های اجتماعی رو به کاهش است.یک پژوهش (مور، ۱۹۸۶) نشان می‌دهد محیط طبیعی ارتباط‌های اجتماعی میان کودکان را تحریک می‌کند. متأسفانه امروزه کودکان به‌جای همبازی شدن با دوستان‌شان در فضای بیرون از خانه، بیش‌تر وقت‌شان را در خانه به‌تنهایی سپری می‌کنند. درحالی‌که بازی در طبیعت بهترین راه برای آشنا شدن با محیط پیرامون و دیگر کودکان است.

۳. طبیعت ذهن و بدن را آماده‌ی یادگیری می‌کند.
بازی در طبیعت ذهن را برمی‌انگیزد؛
گوناگونی و پیچیدگی طبیعت ذهن را درگیر می‌کند؛
تمرکز و توجه کودکان هنگام بازی در طبیعت، نسبت به بازی در مکانی ایستا و بدون تغییر، بیش‌تر است؛
مهارت‌های شناختی کودکان تقویت می‌شود؛
کودکان هنگام بازی در طبیعت از نیروی مشاهده، استدلال و مهارت‌های حل مسئله بهره می‌برند؛
کودکان الگوها و بافت‌ها را می‌شناسند که در تقویت حافظه کارساز است؛
مهارت‌های حرکتی پیشرفته مانند حفظ تعادل، هماهنگی و چابکی در کودکان بهبود پیدا می‌کنند؛
ماهیچه‌ها تقویت می‌شوند.

۴. بازی در طبیعت، به پیشرفت خلّاقیت، کنجکاوی، خیال‌پردازی و شور و اشتیاق در کودک کمک می‌کند.
خلّاقیت، کنجکاوی و خیال‌پردازی برای زندگی در جهان پُرشتاب و در حال دگرگونی ما بنیادی هستند. آموزش‌های سنّتی، فضا، زمان و ساختار مناسب برای تقویت این مهارت‌ها را فراهم نمی‌کنند. بازی در طبیعت بستری را برای پرسشگری فراهم می‌کند. این موضوع، تأثیر ریشه‌ای روی علاقه‌مندی‌ها و روحیه‌ی کودکان خواهد داشت.
بزرگ‌سال: به چه چیزی نگاه می‌کنی؟
کودک: یک تار عنکبوت اون‌جاست. نازک و پرز داره. نباید به اون دست بزنیم. نمی‌دونم بچه‌های عنکبوت کجا هستن.
بزرگ‌سال: چرا نباید به اون دست بزنیم؟
کودک: چون عنکبوت با خانواده‌‌اش اون‌جا زندگی می‌کنه.

۵. به نگه‌داری از سیاره‌ی زمین کمک می‌کند.
اگر کودکی در طبیعت بازی نکند، چگونه نسبت به طبیعت علاقه‌مند ‌شود و برای نگه‌داری از آن اشتیاق نشان بدهد؟!علاقه به طبیعت هرگز به اندازه‌ی امروز مهم نبوده ‌است. مهرورزی به طبیعت و شناخت اهمیت آن، از بازی‌های کودک در طبیعت سرچشمه می‌گیرند. اگر دسترسی آسان به طبیعت و فعالیت‌های جمعی مانند باغبانی را ترویج کنیم، کودکان لذّت بازی در طبیعت را می‌توانند تجربه کنند. این علاقه و اشتیاق، کودکان را نسبت به نگه‌داری از طبیعت هوشیار می‌کند.