با کنترل از راه دور, سنجاقک را هدایت کرده و به پرواز درآورید. با کنترل شما, سنجاقک بال می زند و پرواز می کند.
مبانی علمی؟
اگر ما یک بال پرنده را برداشته و آن را به طور عرضی ببریم متوجه می شویم که مقاطع آن به شکل بیضوی پهن خاصی است، با یک انتهای گرد و انتهای دیگر نوک تیز. این گونه اجسام را آئرودینامیک می نامیم. هنگامی که دانشمندان برای ساختن طیاره تحقیق می کردند، ابتدا چگونگی بال پرنده را مورد مطالعه قرار دادند. نتیجه چنین بود:
وقتی پرنده ای پرواز می کند هوا از بالای بال سریعتر از پائین آن جریان پیدا می کند واین باعث می شود که اختلاف فشاری بین بالا و پائین بال ایجاد شود. و این فشار طیاره را در هـــوا نگه می دارد، البته به شرطی که طیاره در حـــال حرکت سریع به جلو باشد.
پرهای بال پرندگان روی هم می خوابند و سطح صافی ایجاد می کنند. همین سطح صاف باعث می شود که پرنده در هوا با کمترین مقدار اصطکاک حرکت کند.
پرندگان پر های دیگری هم دارند که در پرواز به آنها کمک می کند. علاوه بر آنها استخوانهای پرنده ها بسیار سبک و چشمان بزرگی دارند که با آنها مسافتها را تخمین می زنند.